Opis gry

Świat był wspaniały i cudowny. Potem narodził się człowiek i wszystko miało się zmienić. Doman wyraźnie nawiązuje do takich gier jak Golden Axe i Franko. Z pierwszej został zaczerpnięty klimat i postacie, a z drugiej grafikę i brutalność. Ale po kolei: w grze kierujemy jednym z dwóch bohaterów, którzy oprócz innego wyglądu i broni nie różnią się wcale. Przechodząc kolejne ekrany pokonujemy kolejnych wrogów, wycierając się przy okazji od hektolitrów płynącej krwi (dla wrażliwych istnieje opcja wyłączenia krwi). Istota gry jest banalna, więc może cośo grafice. Idąc w strasznych ciemnościach wydaje się, że gra ma ładną grafiką, lecz wystarczy rozjaśnić obraz, aby wyszły wszystkie niedoskonałości. Na szczęście animacje są dobre, a i klimat pewien się wytwarza. Co do oprawy dźwiękowej, to lepsze od muzyki są właśnie efekty dźwiękowe. Muzyka wydaje się lekko odbiegać od klimatu gry i dobrze, że można ją wyłączyć. Doman, pomimo nawiązań, to bardziej gra dla fanów Franko niż Golden Axe.